CZYM JEST CHOROBA CROHNA?
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest przewlekłą (przewlekłą) chorobą zapalną, która może wystąpić w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego - od ust do odbytu.
Zwykle atakuje odbytnicę, okrężnicę i dolne części jelita cienkiego (jelito) (ostatnia część jelita krętego). W bardzo rzadkich przypadkach może to dotyczyć żołądka, przełyku lub jamy ustnej. Możesz dowiedzieć się więcej o układzie pokarmowym.
Około jedna trzecia osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna dotknięta jest tylko jelita grubego (jelito), a druga trzecia dotyczy tylko jelita cienkiego (jelita). W pozostałej jednej trzeciej dotyczy zarówno jelita grubego, jak i cienkiego (jelita).
Zapalenie może rozprzestrzenić się na wszystkie warstwy jelita (jelita). Ponadto może „pominąć” niektóre części, tak że normalne części jelita (jelita) mogą zostać włączone do chorych części.
Choroba Leśniowskiego-Crohna ma bardziej trwałe objawy niż wrzodziejące zapalenie jelita grubego, takie jak silniejszy ból brzucha i biegunka, zwłaszcza podczas posiłków. Możesz dowiedzieć się o wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego.
FAKT: Choroba Leśniowskiego-Crohna została nazwana na cześć amerykańskiego lekarza Burrilla Bernarda Crohna, który napisał tę chorobę w 1932 roku i nazwał ją regionalnym zapaleniem jelita krętego (regionalne zapalenie jelita cienkiego, łacińską nazwą jelita krętego). Później nazwę choroby zmieniono na chorobę Leśniowskiego-Crohna w nawiązaniu do pracy lekarza nad zrozumieniem choroby.
Objawy
Objawy różnią się w zależności od tego, czy choroba dotyczy jelita cienkiego (jelita) czy okrężnicy. Czas od wystąpienia pierwszych objawów do diagnozy jest zwykle dłuższy niż w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Dzieje się tak, ponieważ objawy są początkowo nietypowe i utrudniają prawidłową diagnozę.
Występuje znacznie większa skłonność do bólu brzucha i nieco mniejsza skłonność do krwi w stolcu.
Objawy różnią się w zależności od tego, czy choroba dotyczy jelita cienkiego (jelita) czy okrężnicy. Czas od wystąpienia pierwszych objawów do diagnozy jest zwykle dłuższy niż w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Dzieje się tak, ponieważ objawy są początkowo nietypowe i utrudniają prawidłową diagnozę.
Występuje znacznie większa skłonność do bólu brzucha i nieco mniejsza skłonność do krwi w stolcu.
Objawy obejmują:
Krew w stolcu
Biegunka
Pilna potrzeba wypróżnienia
Krwawe stolce
Ogień
Ból, szczególnie w dolnej prawej części brzucha, prawdopodobnie z bólem miednicy
Inny
Utrata apetytu
Utrata masy ciała
Słabość
Wrzody, czyraki lub przetoki w odbycie, ewentualnie z ropą (zmiany w odbycie mogą być przez pewien czas pierwszym i jedynym objawem choroby)
Rany w jamie ustnej