W celu przerwania ciąży pacjentkę najpierw umieszcza się na stole ginekologicznym i bada. Później, jeśli planowane jest znieczulenie ogólne, dostęp naczyniowy jest wprowadzany od strony ramienia po poinformowaniu pacjenta o zabiegu przez anestezjologa lub technika. Jest to bardzo wygodny zabieg tylko w formie wkłucia igłą i będzie to jedyny ból odczuwalny podczas całego zabiegu. Następnie przez dostęp naczyniowy wstrzykuje się lek znieczulający i pacjent usypia.
Po uśpieniu pacjentki otwiera się pochwę za pomocą urządzenia zwanego „wziernikiem” i uwidacznia szyjkę macicy. Po oczyszczeniu pochwy roztworami antyseptycznymi, „szyjkę macicy” (szyjkę macicy) wyciąga się za pomocą narzędzia zwanego „teneculm”, aby zapewnić płaską pozycję macicy.
Najpierw szyjka macicy jest powiększana zgodnie z tygodniem ciąży za pomocą płaskich patyczków zwanych „świecami zapłonowymi”. Na koniec do macicy wprowadza się „iniektor próżniowy” i zasysa materiał ciążowy aż do całkowitego usunięcia. Cały ten proces trwa zwykle tylko kilka minut, a pacjent może się obudzić natychmiast po zabiegu.
Jak przebiega dobrowolne przerywanie ciąży?
Rzeczy, na które należy zwrócić uwagę:
Przerwanie ciąży jest pod każdym względem „zabiegiem chirurgicznym”. Jednak w przypadku stosowania przez kompetentne i doświadczone osoby ryzyko jest prawie nieistotne.
Przed zabiegiem przerywania ciąży; Przy badaniu ultrasonograficznym należy dokładnie określić wielkość ciąży i jej lokalizację (lokalizację) w macicy oraz zebrać wywiad chorobowy pacjentki. Pacjenta należy szczegółowo i jasno poinformować o późniejszym zabiegu. W ten sposób pacjent może otrzymać ulgę psychologiczną.
Przerwanie ciąży może odbywać się w środowisku wolnym od zarazków (środowisko sterylne), ogólnym (znieczulenie) i miejscowym (znieczulenie).
Jeżeli zabieg przerywania ciąży będzie wykonywany w znieczuleniu ogólnym, pacjentkę proszona jest o głód i pragnienie na 4-5 godzin przed zabiegiem. Ma to na celu zapewnienie pustego żołądka i zapobieżenie wymiotom po przedostaniu się do płuc i połykaniu nudności, które mogą wystąpić w wyniku znieczulenia ogólnego.
Zabieg Kurta w znieczuleniu miejscowym można również wykonać, gdy pacjent jest pełny. Zabieg znieczulenia miejscowego polega na podaniu leków w okolicy szyjki macicy pacjenta. Dzięki tej metodzie nie podejmuje się ryzyka związanego ze znieczuleniem ogólnym, ale pacjenci odczuwają większy ból niż znieczulenie ogólne.