Chociaż początkowo zdefiniowano ją jako chorobę specyficzną dla kobiet, prawdą jest, że u kobiet obserwuje się tylko histerię, chociaż nie jest to w pełni odzwierciedleniem prawdy.
Histeria wypływa z niezdolności pacjenta do podboju rzeczywistości i jego wysiłków zmierzających do rozwiązania konfliktu wynikającego z tej porażki poprzez pewne myśli, które pacjent akceptuje jako prawdziwe, chociaż nieprawdziwe.
Chcą być w centrum uwagi
Ci ludzie chcą być w centrum uwagi i nie wahają się okazywać wobec tego nadmiernych postaw. Jeśli zainteresowanie nie zostanie skierowane do nich, będą znudzeni i nieszczęśliwi. Jeśli ktoś lub coś innego jest w centrum uwagi innym niż oni sami, mogą zachowywać się powierzchownie, aby przyciągnąć uwagę.
KORZYSTAJ Z SEKSUALNOŚCI I WYRAŻANIA UWAGI
Jego przemówienia nie zawierają głębi, służą wyłącznie uwagi. Używają seksualności i ekshibicjonizmu, aby przyciągnąć uwagę. Widowiskowość, szybko zmieniające się myśli i zachowania oraz ciągłe powodowanie problemów w utrwalonych związkach to kolejne cechy osób z histerycznym zaburzeniem osobowości.
GŁÓWNY PROBLEM NALEŻY USUNĄĆ DO LECZENIA
Chociaż ustąpienie objawów histerii jest zwykle spontaniczne, można je wspomóc terapią wspomagającą lub terapią behawioralną mającą na celu uzyskanie wglądu. Przed zabiegiem należy bardzo dobrze ocenić stan pacjenta i upewnić się, że nie ma choroby fizycznej. Leczenie jest możliwe poprzez wyeliminowanie podstawowego problemu.
Jeśli pacjent sprzeciwia się zaleceniom psychoterapii, można skoncentrować się na czynniku powodującym niepokój. Mówienie pacjentowi, że jego dolegliwości są wyimaginowane, często pogarsza sytuację.