Proteza oka może być wykonana z akrylu i szkła, przy założeniu protezy oka można zastosować kilka różnych sposobów. Przede wszystkim, jeśli kształt i integralność własnej gałki ocznej pacjenta jest dobry, a ruchy oczu zachowane, na niewidzialne oko pacjenta można nałożyć zewnętrzną protezę w postaci cienkiej osłony.
Jednakże, ponieważ przednia powierzchnia oka jest zwykle bardzo wrażliwa, założenie protezy bezpośrednio na oko jest możliwe tylko wtedy, gdy po chorobie lub wypadku na przedniej powierzchni oka następuje osłabienie czucia.
Protezę zewnętrzną wykonuje się w postaci cienkiej nasadki pomalowanej na kolor i rozmiar źrenicy drugiego oka osoby, którą umieszcza się bezpośrednio na oku.
Przygotowanie protezy oka
Jeśli oko powoduje ból i dyskomfort z powodu urazu lub choroby, wówczas na pierwszy plan wysuwa się tylko ochrona białej zewnętrznej pochewki oka poprzez chirurgiczne opróżnienie tkanek wewnątrz oka ... Proteza wewnętrzna o tym samym rozmiarze co oko (kula) sfer)). Ta wewnętrzna proteza wykonana jest z silikonu, akrylu lub różnych materiałów syntetycznych, które są w pełni kompatybilne z ludzkim organizmem i pozostają na swoim miejscu przez całe życie po założeniu podczas zabiegu. Po założeniu protezy wewnętrznej, po chwili odczekania na zakończenie procesu gojenia, umieszcza się zewnętrzną protezę na protezy wewnętrznej jak zastawka. Zewnętrzna proteza wykonana zgodnie z kolorem i rozmiarem drugiego oka nie różni się niczym od drugiego oka patrząc od przodu.Pacjent może samodzielnie zakładać i zdejmować protezę zewnętrzną oraz okresowo ją czyścić i pielęgnować. Jeśli w wyniku urazu dojdzie do poważnej deformacji lub skurczu gałki ocznej, wówczas całe oko, w tym zewnętrzna otoczka oka, jest usuwane chirurgicznie, ale mięśnie wokół oka, które zapewniają ruchy gałek ocznych, zostają zachowane. Po chirurgicznym usunięciu gałki ocznej zakłada się wewnętrzną protezę tego samego rozmiaru co gałka oczna i przyszywa do niej mięśnie wokół oka. Po pewnym czasie po operacji, po okresie rekonwalescencji, do protezy wewnętrznej mocuje się ruchomą protezę zewnętrzną, która ma taki sam wygląd jak drugie oko.Następnie chirurgicznie usuwa się całe oko, w tym zewnętrzną osłonkę oka, ale mięśnie wokół oka odpowiedzialne za ruchy gałek ocznych zostają zachowane. Po usunięciu gałki ocznej podczas zabiegu chirurgicznego zakłada się wewnętrzną protezę tego samego rozmiaru co gałka oczna i przyszywa do niej mięśnie wokół oka. Po pewnym czasie po operacji, po okresie rekonwalescencji, do protezy wewnętrznej mocuje się ruchomą protezę zewnętrzną, która ma taki sam wygląd jak drugie oko.Następnie chirurgicznie usuwa się całe oko, w tym zewnętrzną osłonkę oka, ale mięśnie wokół oka odpowiedzialne za ruchy gałek ocznych zostają zachowane. Po chirurgicznym usunięciu gałki ocznej zakłada się wewnętrzną protezę tego samego rozmiaru co gałka oczna i przyszywa do niej mięśnie wokół oka. Po pewnym czasie po operacji, po okresie rekonwalescencji, do protezy wewnętrznej mocuje się ruchomą protezę zewnętrzną, która wygląda tak samo jak drugie oko.