Tachykardia to medyczny termin określający tętno powyżej 100 uderzeń na minutę. Istnieje wiele zaburzeń rytmu serca (arytmie), które mogą powodować tachykardię. Czasami szybkie bicie serca jest normalne. Na przykład normalne jest, że tętno wzrasta podczas ćwiczeń lub w odpowiedzi na stres, gorączkę, uraz lub chorobę. Jednak w tachykardii serce bije szybciej niż normalnie z powodu warunków niezwiązanych z normalnym stresem fizjologicznym.
W niektórych przypadkach tachykardia może nie powodować żadnych objawów ani powikłań. Jednak nieleczona tachykardia może upośledzać normalną czynność serca i prowadzić do poważnych powikłań. Mogą to być niewydolność serca, udar, nagłe zatrzymanie krążenia lub śmierć. Zabiegi, takie jak leki, procedury medyczne lub zabiegi chirurgiczne, mogą pomóc kontrolować szybkie bicie serca lub radzić sobie z innymi schorzeniami, które przyczyniają się do tachykardii.
Istnieje wiele różnych rodzajów tachykardii. Są one pogrupowane według części serca odpowiedzialnej za szybkie tętno i nienormalnie szybkie tętno. Typowe typy tachykardii obejmują:
Migotanie przedsionków to szybki i nieregularny rytm serca spowodowany zbyt szybkimi i nieregularnymi impulsami elektrycznymi w górnych komorach serca (przedsionku). Sygnały te powodują szybkie, nieskoordynowane i słabe skurcze przedsionków. Migotanie przedsionków może być tymczasowe, ale nie ustąpi bez leczenia. Migotanie przedsionków jest najczęstszym rodzajem tachykardii, zwłaszcza u osób starszych.
W trzepotaniu przedsionków małżowiny uszne serca biją bardzo szybko, ale w stałym tempie. Duża prędkość powoduje słabe skurcze małżowin usznych. Trzepotanie przedsionków jest spowodowane nieregularnym obwodem w przedsionku. Epizody trzepotania przedsionków mogą ustąpić samoistnie lub wymagać leczenia. Osoby z trzepotaniem przedsionków często mają też czasami migotanie przedsionków.
Tachykardia nadkomorowa to nienormalnie szybkie bicie serca, które zaczyna się gdzieś powyżej dolnych komór serca (komór). Jest to spowodowane nieprawidłowym obwodem w sercu, który tworzy pętlę nakładających się sygnałów, które są zwykle obecne przy urodzeniu. Obwody te można leczyć z dużą skutecznością przez ablację.
Tachykardia komorowa to szybkie tętno, które zaczyna się od nieprawidłowych sygnałów elektrycznych w dolnych komorach serca (komorach). Szybkie tętno nie pozwala komorom na skuteczne wypełnienie i kurczenie się, aby pompować wystarczającą ilość krwi do organizmu. Ataki częstoskurczu komorowego mogą być krótkotrwałe i trwać tylko kilka sekund bez szkody. Ale epizody, które trwają dłużej niż kilka sekund, mogą stać się zagrożeniem dla życia.
Migotanie komór występuje, gdy gwałtowne, chaotyczne impulsy elektryczne powodują wibracje dolnych komór serca (komór) zamiast pompowania niezbędnej krwi do organizmu. Jeśli serce nie powróci do normalnego rytmu w ciągu kilku minut w wyniku porażenia prądem (defibrylacja), może to być śmiertelne. Migotanie komór może wystąpić w trakcie lub po zawale serca. Większość osób z migotaniem komór ma chorobę serca.
JAKIE SĄ OBJAWY?
Kiedy twoje serce bije zbyt szybko, może nie pompować wystarczającej ilości krwi do reszty ciała. Może to pozbawić narządy i tkanki tlenu i spowodować oznaki i objawy, takie jak duszność, zawroty głowy, przyspieszone bicie serca, szybkie kołatanie serca, niewygodne lub nieregularne bicie serca lub uczucie „opadania” w klatce piersiowej, ból w klatce piersiowej, omdlenie (omdlenie). . Niektóre osoby z tachykardią nie mają żadnych objawów, a stan ten można wykryć dopiero podczas badania fizykalnego lub za pomocą testu monitorowania serca zwanego elektrokardiogramem.
DLACZEGO SIĘ DZIEJE?
Tachykardia jest spowodowana przez coś, co zakłóca normalne impulsy elektryczne, które kontrolują prędkość pompowania serca. Wiele rzeczy może powodować lub przyczyniać się do przyspieszenia tętna. Są to anemia, picie zbyt dużej ilości napojów zawierających kofeinę, picie zbyt dużej ilości alkoholu, ćwiczenia fizyczne, gorączka, wysokie lub niskie ciśnienie krwi, zaburzenia równowagi elektrolitowej, substancje mineralne niezbędne do przekazywania impulsów elektrycznych, skutki uboczne leków, nadczynność tarczycy (nadczynność tarczycy), palenie, Nagły stres, taki jak strach, wiąże się ze stosowaniem leków pobudzających. W niektórych przypadkach nie można ustalić dokładnej przyczyny tachykardii.
Powikłania związane z tachykardią zależą od rodzaju tachykardii, szybkości bicia serca, czasu trwania przyspieszonego tętna oraz innych chorób serca. Możliwe poważne powikłania to zakrzepy krwi, które mogą spowodować udar lub zawał serca, niezdolność serca do pompowania wystarczającej ilości krwi (niewydolność serca), częste epizody omdlenia lub utrata przytomności, podczas gdy nagła śmierć jest zwykle związana tylko z częstoskurczem komorowym lub migotaniem komór.
Najskuteczniejszym sposobem zapobiegania tachykardii jest utrzymanie zdrowego serca i zmniejszenie ryzyka rozwoju chorób serca. Jeśli masz chorobę serca, monitoruj ją i postępuj zgodnie z planem leczenia dostarczonym przez ekspertów, aby zapobiec tachykardii.
