Świnka:
Aktywny
Wirus świnki jest otoczkowym wirusem RNA z rodziny Paramyxoviridae. Na powierzchni otoczki znajdują się struktury hemaglutyniny, neuraminidazy i glikoproteiny o aktywności fuzyjnej. Wirus świnki utrzymuje się w temperaturze +4 ° C przez kilka dni i w temperaturze -65 ° C przez lata.
Generał
Świnka to choroba, którą można spotkać na całym świecie. W ciągu roku choroba występuje najczęściej między styczniem a majem. Epidemie odnotowano w zamkniętych społecznościach, takich jak koszary wojskowe i szkoły. Przed zastosowaniem szczepionki przeciw śwince 90% przypadków stanowiły dzieci poniżej 14 roku życia. Ze względu na powszechne stosowanie szczepionki nastąpił znaczny spadek częstości występowania choroby. 80-90% dorosłych w wieku 20 lat i starszych jest odpornych na świnkę. Choroba przenosi się na podatne osoby poprzez bezpośredni kontakt z wydzieliną śliny lub przez usta lub przewody nosowe z jądrem kropelkowym. Bezpośrednio przed objawami zapalenia ślinianek przyusznych iw okresie zapalenia ślinianki zaraźliwość choroby jest maksymalna. W porównaniu z odrą i ospą wietrzną przenoszenie świnki wymaga bliższego kontaktu z chorym.
Patogeneza
Po przyjęciu wirusa przez wrażliwą osobę namnaża się w komórkach śluzówki dróg oddechowych w okresie inkubacji choroby. Wirus świnki przenosi się do tkanki gruczołowej i nerwowej z wiremią. Jest eksperymentalnie możliwe, że wirus dotrze do ślinianki przyusznej bezpośrednio przez kanał Stenon. Jednak w tym przypadku okres inkubacji jest krótszy niż w przypadku naturalnej infekcji, a obrazy kliniczne, takie jak zapalenie opon mózgowych i jąder, nie mogą być wyjaśnione tą patogenezą. Występuje w wysięku serofibrynowym, składającym się z rozlanego obrzęku śródmiąższowego i jednojądrzastych leukocytów w zakażonej wirusem ślinianki przyusznej.
Informacje kliniczne
Okres inkubacji świnki wynosi 2-4 tygodnie (średnio 16-18 dni). Objawy okresu prodromalnego są niespecyficzne. Może wystąpić łagodna gorączka, ból głowy, utrata apetytu i osłabienie. W ciągu jednego lub dwóch dni w okolicy ślinianki przyusznej pojawia się obrzęk, ból i tkliwość. W następnych dniach pojawia się obrzęk, małżowiny uszne są wypychane do góry i na zewnątrz, a kąt żuchwy blednie. W kilka dni po pojawieniu się objawów zapalenia ślinianki przyusznej po jednej stronie, ślinianka przyuszna po drugiej stronie zwykle również uczestniczy w chorobie. W około 1/4 przypadków choroba postępuje jednostronnie. Świnkowe zapalenie ślinianek nie jest ropne. Nie występują inne kardynalne objawy zapalenia, takie jak zaczerwienienie i ciepło. Pacjenci mają trudności z przeżuwaniem i mówieniem z powodu bólu. Usta kanału stenonowego są rumieniowe i obrzęknięte.Gdy obrzęk ślinianki przyusznej osiąga maksimum, gorączka w krótkim czasie spada, a wrażliwość maleje. Obrzęk ślinianek przyusznych również ustępuje po około tygodniu. Podczas gdy w przebiegu świnki występuje 60-70% zajęcie ślinianek przyusznych, inne gruczoły i struktury nerwowe mogą również uczestniczyć w chorobie w różnym stopniu.
Zajęcie ośrodkowego układu nerwowego jest najważniejszym zajęciem pozagruczołowym świnki. Zapalenie opon mózgowych rozwija się w 1-10% przypadków. Zapalenie opon mózgowych może wystąpić jednocześnie z zapaleniem ślinianki lub później. Świnkowe zapalenie opon mózgowych jest podobne do innych wirusowych zapalenia opon mózgowych. Klinicznie występuje wysoka gorączka, sztywność karku, nudności i wymioty. W nakłuciu lędźwiowym; Płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF) jest przezroczysty i bezbarwny. Liczba komórek jest generalnie poniżej 500 / mm3. Dominującym typem komórek są limfocyty. Poziom białka jest nieco podwyższony, a poziom glukozy na ogół niski. W porównaniu z innymi aseptycznymi zapaleniami opon mózgowych, spadek poziomu glukozy w płynie mózgowo-rdzeniowym występuje częściej w zapaleniu opon mózgowych wywołanych świnką. Objawy ustępują, gdy gorączka ustępuje w ciągu 10 dni od wystąpienia objawów zapalenia opon mózgowych. Zapalenie opon mózgowych od świnki ma dobre rokowanie.Leczy z całkowitym wyleczeniem bez pozostawiania następstw. Chociaż świnkowe zapalenie mózgu jest rzadko obserwowane, jest to poważne schorzenie spowodowane następstwami neurologicznymi lub śmiertelnym przebiegiem. Wczesne zapalenie mózgu z zapaleniem ślinianek jest spowodowane uszkodzeniem neuronów spowodowanym przez wirusa. Podkreśla się rolę demielinizacji, która rozwija się w wyniku odpowiedzi immunologicznej żywiciela w poinfekcyjnym zapaleniu mózgu, które występuje w późnym okresie. Gorączka sięga nawet 40-41 ° C. Objawy takie jak zmiany świadomości na różnych poziomach, drgawki, niedowłady, paraliż, afazja powinny sugerować zapalenie mózgu. Następstwem mogą pozostać zaburzenia psychomotoryczne lub drgawki.zależy od uszkodzenia neuronów spowodowanego przez wirusa. Podkreśla się rolę demielinizacji, która rozwija się w wyniku odpowiedzi immunologicznej żywiciela w poinfekcyjnym zapaleniu mózgu występującym w późnym okresie. Gorączka sięga nawet 40-41 ° C. Objawy takie jak zmiany świadomości na różnych poziomach, drgawki, niedowłady, paraliż, afazja powinny sugerować zapalenie mózgu. Następstwem mogą pozostać zaburzenia psychomotoryczne lub drgawki.zależy od uszkodzenia neuronów spowodowanego przez wirusa. Podkreśla się rolę demielinizacji, która rozwija się w wyniku odpowiedzi immunologicznej żywiciela w poinfekcyjnym zapaleniu mózgu występującym w późnym okresie. Gorączka sięga nawet 40-41 ° C. Objawy takie jak zmiany świadomości na różnych poziomach, drgawki, niedowłady, paraliż, afazja powinny sugerować zapalenie mózgu. Następstwem mogą pozostać zaburzenia psychomotoryczne lub drgawki.
Zapalenie mięśnia sercowego z powodu świnki występuje niezwykle rzadko. Jednak wyniki EKG, takie jak obniżenie odcinka ST, spłaszczenie załamka T i wydłużenie odstępu PR, można wykryć nawet w 15% przypadków.
Zakażenie świnką w czasie ciąży niesie ze sobą pewne ryzyko dla płodu. Ryzyko śmierci płodu jest wysokie, gdy matka zachoruje na świnkę w pierwszym trymestrze ciąży. Ryzyko to zmniejsza się w drugim i trzecim trymestrze. Opisano różne wady rozwojowe płodu, które mogą być związane z zakażeniem świnką. Zwrócono jednak uwagę, że częstość występowania poważnych wad rozwojowych nie różniła się od ryzyka kobiet ciężarnych z grupy kontrolnej, które nie były zakażone wirusem świnki. W innym badaniu stwierdzono, że wewnątrzmaciczne zakażenie świnką jest związane z fibroelastozą wsierdzia. Omówiono również, że zakażenie świnką może odgrywać rolę w etiologii młodzieńczej cukrzycy.
Diagnoza i diagnostyka różnicowa
Świnkę często można zdiagnozować klinicznie. W laboratorium można zaobserwować łagodną leukopenię i względną limfocytozę. W przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych zwykle występuje zapalenie jąder, zapalenie trzustki, leukocytoza i przesunięcie w lewo. Poziomy amylazy w surowicy są wysokie w okresie, gdy objawy zapalenia ślinianek są obecne i utrzymują się przez około 2-3 tygodnie. Poziom amylazy wzrasta również w zapaleniu trzustki związanym ze świnką. Do różnicowania można zastosować test izoenzymu amylazy lub oznaczenie lipazy trzustkowej. W przypadku typowej świnki dane kliniczne są wystarczające do postawienia diagnozy. Jednak w przypadkach bez objawów zapalenia ślinianek lub zajęcia ślinianek poza ślinianką przyuszną można zastosować różne testy laboratoryjne w celu określenia etiologii wirusa. Są to najczęściej stosowane w tym celu testy serologiczne. Stabilizacja dopełniacza, zahamowanie hemaglutynacji,4-krotny wzrost pomiędzy surowicami z ostrego i konwekcyjnego okresu w testach takich jak ELISA potwierdza diagnozę.
W diagnostyce różnicowej należy również uwzględnić stany, które mogą prowadzić do podobnego obrazu klinicznego. Paragrypa typu 3, wirus Coxsackie i wirus grypy A rzadko mogą powodować ostrą chorobę ślinianki przyusznej. Innym obrazem klinicznym, który można pomylić z epidemicznym zapaleniem ślinianek, jest ropne zapalenie ślinianek. Czynnikiem sprawczym jest głównie Staphylococcus aureus. Występują wszystkie kardynalne objawy zapalenia, takie jak ból, obrzęk, zaczerwienienie i ciepło. Podczas ręcznego masażu ślinianki przyusznej można zauważyć, że ropna wydzielina pochodzi z ujścia kanału Stenon. Obustronne powiększenie ślinianek przyusznych może wystąpić z powodu niektórych leków, takich jak fenylobutazon, tiouracyl i fenotiazyna. Niedrożność przewodu ślinianki przyusznej z powodu kamieni, guzów i torbieli może powodować jednostronną chorobę ślinianki przyusznej. Ślinianki przyuszne można spotkać w rzadkich stanach, takich jak zespół Mikulicza i zespół Sjögrena.
Ochrona
Aby zapobiec przenoszeniu się choroby na osoby podatne, należy unikać kontaktu osób chorych z podatnymi do czasu ustąpienia obrzęku ślinianki przyusznej (około 10 dni). Do czynnej immunizacji stosuje się żywą atenuowaną szczepionkę przeciw śwince przygotowaną ze szczepu Jeryl Lynn. W 15. miesiącu jako składnik potrójnej szczepionki podaje się MMR (odra, różyczka, świnka). Szczepionkę zaleca się również mężczyznom po okresie pokwitania, którzy są podatni na świnkę ze względu na ryzyko zapalenia najądrzy i wrota. Poziomy przeciwciał uzyskane dzięki szczepionce są niższe niż przeciwciała, które powstają po naturalnym zakażeniu. Jednakże stwierdzono, że ochronne miano przeciwciał utrzymuje się przez co najmniej 10 lat.
Leczenie
Leczenie świnki ma charakter wyłącznie objawowy. Można stosować leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe. Leczenie jest również objawowe w rozwoju zapalenia jąder. Zaleca się odpoczynek w łóżku, środek przeciwbólowy, podniesienie jądra. Nie ma wystarczających dowodów, że podawanie steroidów lub preparatów hormonalnych skraca czas trwania objawów lub zapobiega późniejszej atrofii.